Kolumna Zygmunta III Wazy w Warszawie

Kolumna Zygmunta kojarzy się przede wszystkim z Warszawą tak jak np. Pomnik Adama Mickiewicza, kojarzy się z Rynkiem Krakowskim. Każde miasto na świecie ma jakiś swój wyjątkowy symbol. W Warszawie jest to Kolumna Zygmunta III Wazy. Pomnik wraz z cokołem powstał w połowie XVII wieku na zlecenie Władysława IV Wazy (syna króla Zygmunta III Wazy). Finansował on całe przedsięwzięcie, zamawiając jego projekt, który wykonał włoski inżynier, projektant kostiumów i dekorator wnętrz Augustyn Locci oraz 33 – letni wówczas szwajcar Constantino Tencalli, pochodzący z miasta Bissone.

Kolumna kumuluje w sobie zarówno sakralną, jak i świecką istotę władzy. W tamtych czasach było to o tyle ważne, że władza świecka była sprawowana przez króla, który był jednocześnie wierzący. Oczywiście w tamtych czasach nie mogło być inaczej. Odkąd Polska przyjęła chrzest w 966 roku, każdy król był ściśle związany z religią, czy papieżem. Ale nie znaczy to, że Polski król wykonywał rozkazy możnych kościoła. Wręcz przeciwnie. Król mógł słuchać duchowych doradców, jednak zawsze robił tak, jak sam chciał, lub wraz z królewską radą (Senatem).

Jeśli chodzi o Kolumnę Zygmunta, jej cel miał oddźwięk typowo polityczny, wzmacniający władzę króla, co nie spodobało się nuncjuszowi Marianowi Filonardiemu, ponieważ w ówczesnych czasach wywyższenie należało się jedynie Chrystusowi, Matce Boskiej, oraz świętym. Polska, ani jej włodarze raczej nigdy nie poddawali się nadzorowi kościoła. To dlatego w Polsce nie płonęły stosy tak obficie, jak w Europie. Sama Polska była w miarę wolna od tego typu zagrożeń, choć na wsiach nie brakowało oskarżeń rzucanych na sąsiadów.

Budowa Kolumny i jej renowacje

Po wykonaniu projektu, przystąpiono do budowy kolumny. Trwało to jeden rok. Do wykonania trzonu wykorzystano marmur chęciński pochodzący z Gór Świętokrzyskich. W górach tych znajdował się kamieniołom, gdzie można było pozyskać odpowiednie struktury zlepieńcowe. Sama kolumna byłą transportowana drogą wodną (czyli Wisłą). Przy jej transporcie lądowym (od przystani na miejsce przeznaczenia) brało udział prawdopodobnie pięciuset ludzi. Z czasem kolumna przechodziła kilka rekonstrukcji. Pierwszą przeprowadzono już w niecały wiek później. Wykonywał ją Franciszek Dąbrowski. Kolejna w 1810 roku została wykonana przez Jakuba Kubickiego, polskiego architekta, ucznia samego Domenico Merliniego tego samego, który zaprojektował Pałac na Wodzie w kompleksie pałacowo ogrodowym w Królewskich Łazienkach oraz Józefa Borettiego, włoskiego budowniczego i architekta, działającego w Warszawie.

Najważniejszą rekonstrukcję wykonano w latach 1885–1887. W tym czasie główny trzon kolumny po prostu zwietrzał i zastąpiono go trzonem z granitu. Niestety II Wojna Światowa sprawiła, że Kolumna Zygmunta III Wazy została całkowicie zniszczona już na początku września 1944 roku w czasie trwania Powstania Warszawskiego. Kolumna została trafiona pociskiem czołgowym i runęła. Po zakończeniu działań wojennych, powołano komitet Odbudowy Kolumny Zygmunta. Uroczyste otwarcie gotowego monumentu odbyło się wraz z otwarciem Trasy W-Z w lipcu 1949 roku.

Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis!

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany.


*