W Warszawie widać coraz większe zapotrzebowanie na profesjonalne materace przeciw-odleżynowe, dlatego postanowiliśmy się przyjrzeć nieco bliżej tej tematyce.
Odleżynom można zapobiec poprzez usunięcie czynników prowadzących do ich wystąpienia. Nie zawsze można usunąć czynniki wewnętrzne. Jednak nacisk, ścinanie i tarcie można zmniejszyć lub wyeliminować, biorąc pod uwagę pozycjonowanie pacjenta i stosując odpowiedni system podparcia. Należy wziąć pod uwagę powierzchnie podpierające zarówno na łóżku, jak i na krześle.
Ocena ryzyka
Sama ocena ryzyka nie jest w stanie do końca wykazać, czy u pacjenta wystąpią czy nie odleżyny. Dlatego należy zastosować ocenę kliniczną. Na przykład, jeśli ocena ryzyka oszacowała, że pacjent nie jest zagrożony, ale rumień z powodu ciśnienia pojawia się po pewnym czasie na określonej powierzchni podparcia, wówczas ocena kliniczna wywnioskowałaby, że należy zastosować powierzchnię o wyższej specyfikacji.
Ocena skóry jest cenną metodą określania ryzyka lub początku uszkodzenia skóry. Pierwszą oznaką potencjalnego urazu ciśnieniowego może być obszar zaczerwienienia (rumienia), który blednie pod lekkim naciskiem palca. Jeśli rumień nie blednie, wówczas ten obszar jest klasyfikowany jako wrzód 1 stopnia. Jednak przy tej ciemno zabarwionej skórze mogą być potrzebne inne objawy.
Pacjenci, którzy już mają obrażenia, będą potrzebować materaca odciążającego ucisk. Często rodzaj materaca zależy od stopnia uszkodzenia dlatego warto się zorientować coś więcej na ten temat i tutaj odsyłamy na stronę http://jaki-materac-wybrac.pl/do-rehabilitacji-na-kregoslup-przeciwodlezynowy/. Istnieje kilka narzędzi do oceny odleżyn, nimi też warto się zainteresować.
Ogólnie zaleca się, aby każdy pacjent zagrożony lub poddawany zabiegowi miał co najmniej materac piankowy redukujący ciśnienie na swoim łóżku. Pacjenci z podwyższonym ryzykiem powinni być jednak wspierani już materacem wysokiej technologii.
Materace redukujące / zmniejszające ciśnienie są używane w połączeniu z repozycjonowaniem, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia uszkodzeń ciśnieniowych. Harmonogramy przestawiania należy ustalać indywidualnie, ale nie można ich wykluczyć, tylko dlatego że zastosowano materac.
Powierzchnia podparcia może być podstawowym materacem leżącym bezpośrednio na ramie łóżka, nakładką, która leży na materacu podstawowym lub zamiennikiem, który leży bezpośrednio na ramie łóżka.
Standardowy materac piankowy
Ten rodzaj materaca nadaje się dla pacjentów, którzy nie są narażeni na uszkodzenia spowodowane naciskiem. Dotyczy to pacjentów, u których nie oczekuje się wystąpienia epizodu opieki, takiego jak zabieg chirurgiczny, który może tymczasowo zwiększyć ryzyko. Dowody sugerują, że standardowy piankowy materac szpitalny zapewnia niewystarczającą redukcję nacisku.
Bardziej specyficzne materace są wymagane w przypadku pacjentów podatnych na odleżyny. Materace te są zwykle wykonane z pianki o wyższej gęstości, która dopasowuje się do konturów ciała. Tego typu materace zapewniają doskonałą redukcję nacisku w porównaniu do standardowego piankowego materaca szpitalnego.
Dodaj komentarz