Wypełnienie ubytków w karoserii lub na zderzakach nie byłoby możliwe, gdyby nie specjalne produkty nazywane szpachlami szpachlowymi. Aby osiągnąć idealny rezultat, który przetrwa wiele lat, należy dobrać specyfik przystosowany do nałożenia w danej części pojazdu. W wyborze odpowiedniej masy szpachlowej pomoże ten poradnik.

Rodzaje szpachli samochodowych

W przypadku szpachli samochodowych liczy się nie tylko przyczepność, trwałość, elastyczność i odporność substancji na duże zmiany temperatury. Z tego powodu najlepszym wyborem są twarde szpachle samochodowe. Pokrywanie miejsca takim preparatem trwa dłużej, niż ma to miejsce w przypadku miękkiej masy. Nagrodą za włożony trud jest wyższa trwałość reperowanego elementu. Taka szpachla sprawdzi się m.in. przy wypełnianiu ubytków w felgach samochodowych.

 

Jeśli szpachla samochodowa ma zostać nałożona w miejscu, które wcześniej było spawane, lepiej wybrać środek z dodatkiem włókna szklanego. Jest to wytrzymała substancja, dzięki czemu zyskuje się pewność, że szpachla będzie doskonale przylegać. Co więcej, taki preparat cechuje się odpornością na kurczenie się i rozciąganie.

 

Czasem jednak istotna jest nie odporność na zmiany kształtu, ale zdolność do radzenia sobie ze zmianami temperatury. Zapewniają to szpachle z aluminiowymi opiłkami. Środki o takim składzie nadają się do wypełniania ubytków np. w komorze silnika.

Sposób nakładania szpachli samochodowej

Przed nałożeniem szpachli samochodowej należy dokładnie oczyścić naprawianą powierzchnię. Do tego zadania najlepiej wykorzystać papier ścierny. Kolejnym krokiem jest nałożenie podkładu. Służy do tego środek neutralizujący rdzę. Później pozostaje odtłuścić blachę i zabezpieczyć pozostałe fragmenty samochodu przed szpachlą, unikając tym samym ewentualnego uszkodzenia lakieru.

 

Samą szpachlę samochodową nakłada się cienkimi warstwami. W ten sposób łatwiej ją aplikować na wybraną powierzchnię. Później masę trzeba zostawić do wyschnięcia. Proces ten trwa około godziny. Najlepiej jednak odczekać nieco dłużej, by mieć pewność, że preparat zdążył się utwardzić. Ostatnim krokiem jest modelowanie powierzchni.

 

Do uzyskania żądanego kształtu szpachlowanego elementu trzeba ponownie wykorzystać papier ścierny. Warto przy tym pamiętać, by był to papier o dość dużej gradacji. Przystosowane do tej czynności rodzaje mają oznaczenia od P200 do P800. Mniejsze gradacje nie pozwalają na uzyskanie właściwego kształtu. Z kolei większe mogą uszkodzić szpachlę.