Aby móc zlokalizować radiolatarnię za pomocą drona, należy określić odpowiednią technikę radiolokacji. Ten wpis analizuje dostępne metody i ocenia ich przydatność do użycia na dronie, aby znaleźć najlepszą metodę.
Metody radiolokacji
Istnieją dwie szerokie metody lokalizacji źródła transmisji radiowej. Pierwsza, trilateracja wykorzystuje wiele geograficznie odseparowanych dookólnych stacji odbiorczych, a druga, triangulacja, wykorzystuje jedną lub więcej kierunkowych stacji odbiorczych.
Trilateracja
Pierwsza metoda wykorzystuje technikę zwaną trilateracją. Każda stacja odbiorcza mierzy czas potrzebny do osiągnięcia przez sygnał radiowy swojej pozycji, a gdy znane są czasy z trzech lub więcej stacji odbiorczych, można obliczyć pozycję odbiornika. Zaletą tej metody jest to, że każda stacja odbiorcza jest wyposażona w prostą, dookólną antenę (siła odbieranego sygnału jest taka sama ze wszystkich kierunków), jednak potrzebujesz wielu stałych stacji odbiorczych, a każda stacja musi być wyposażona w bardzo precyzyjny zegar aby mieć jakąkolwiek dokładność (ponieważ mierzymy czas rzeczy poruszających się z prędkością światła).
Niestety w przypadku posiadania tylko jednego drona, ta metoda nie jest zbyt pomocna (jednak teoria jak zwykle jest przydatna). Jeśli interesuje Cię projekt radiolokacji trilateracji, warto się tym tematem bardziej zainteresować.
Triangulacja
Druga metoda wykorzystuje nieco bardziej znaną dobrze brzmiącą triangulację [zobacz więcej na: triangulacja radiowa ]. Może być używana z wieloma stacjami odbiorczymi o stałej pozycji, tak jak w przypadku trilateracji, lub może być używany z pojedynczą mobilną stacją odbiorczą. Stacja jest wyposażona w antenę kierunkową (siła odbieranego sygnału jest znacznie wyższa, gdy antena jest skierowana w stronę nadajnika) i określa kąt, z którego odbierany jest sygnał. Gdy kąt ten zostanie pobrany z trzech lub więcej różnych lokalizacji, można obliczyć lokalizację nadajnika.
Zaletą tej metody jest to, że pojedyncza stacja odbiorcza może być umieszczona w każdym miejscu po kolei i kierować się na sygnał. Nie muszą być w to zaangażowane zegary, wystarczy zmierzyć swoją pozycję i kąt do sygnału z punktu odniesienia (tj. północ magnetyczną) z rozsądną dokładnością.
Podczas ręcznego używania triangulacji w prawdziwym życiu operator zazwyczaj:
- wybiera ponad 3 dobre miejsca na mapie (najlepiej na szczycie pobliskich wzgórz)
- udaje się w każdą lokalizację
- obiera kierunek
- kreśli linie na mapie
Nadajnik powinien znajdować się w miejscu, w którym stykają się linie. Jest to proces, który warto wdrożyć z dronem, z dodatkową zaletą jest to, że można wybrać dowolne punkty w przestrzeni.
Wyszukiwanie kierunków radiowych
Aby uzyskać wpływ na sygnał, potrzebujesz sposobu, aby znaleźć kierunek, z którego sygnał był przesyłany – jest to dziedzina, która bardzo się rozwinęła, dzięki zastosowaniu jej w nawigacji samolotów przez większość XX wieku. Jednak zamiast patrzeć na profesjonalne systemy nawigacji lotniczej, lepiej wejść głębiej w świat amatorskiego radia i sportu, gdzie nerdowie radiowi postanowili poszukać ukrytych nadajników radiowych i poświęcić sporo wysiłku sprzętowi, którego używają.
Interesuje Cię ten temat? Zajrzyj na: https://www.sn2.eu.
Dodaj komentarz